Stadia van prostatitis: belangrijkste symptomen en behandeling

Er zijn verschillende stadia van prostatitis. Ze verschillen van elkaar in klinische symptomen en kenmerken van de cursus. Het meest effectief is de behandeling van de beginfase van de ontwikkeling van ontsteking van de prostaatklier. In dit stadium heeft de ziekte geen tijd om het functioneren van het urogenitale systeem sterk te beïnvloeden. Hoe later een man met prostatitis zich tot een arts wendt voor hulp, hoe kleiner zijn kansen op volledig herstel.

Wat is prostatitis?

Prostatitis is een ontstekingsproces dat is verschenen in de prostaatklier. Meer dan de helft van de oudere mannelijke bevolking is persoonlijk bekend met deze ziekte. Artsen onderscheiden verschillende vormen van de ziekte, die elk op hun eigen manier verlopen. Bij het stellen van een diagnose specificeren urologen het type prostatitis dat bij een patiënt wordt gevonden. Ontsteking kan bacterieel of niet-bacterieel zijn. Beide pathologieën hebben een negatieve invloed op het functioneren van de klier en naburige organen.

Het pathologische proces heeft 2 soorten stroming:

• Pittig;
• Chronisch.

De eerste symptomen van acute prostatitis verschijnen vanaf de eerste dagen van de ziekte. Hun ernst neemt toe als een man niet probeert om te gaan met ontstekingen. Het chronische beloop wordt gekenmerkt door de afwezigheid van duidelijke symptomen van malaise. Daarom wordt deze vorm van prostatitis meestal gedetecteerd tijdens een routineonderzoek door een uroloog.

Acute prostatitis, zelfs in de beginfase, geeft levendige symptomen, terwijl chronische prostatitis zich lange tijd niet manifesteert.

Stadia van chronische ziekte

Chronische prostatitis is verdeeld in verschillende stadia, die elkaar opvolgen als een man niet probeert de ziekte te bestrijden. Het kan meerdere jaren latent aanwezig zijn. In dit geval wordt de pathologie periodiek verergerd. Remissie en terugval van de ziekte vervangen elkaar geleidelijk.

Het hangt alleen af van de acties van de patiënt hoe lang hij de ziekte zal behandelen, in welk stadium het zal kunnen bereiken en of hij volledig zal kunnen herstellen.

1 fase

De beginfase van de prostaat wordt als de veiligste voor de gezondheid beschouwd. Daarom raden artsen aan om in dit stadium met de behandeling te beginnen. Maar de moeilijkheid ligt in het feit dat de ziekte in het begin niet veel ongemak veroorzaakt. Een man weet niet eens altijd dat hij ziek is. Als de patiënt om een aantal redenen het pathologische proces in de prostaatklier niet kan overwinnen, zal hij naar een moeilijker stadium gaan. En zo zal het doorgaan totdat de veroorzaker van de infectie door therapie is gestopt.

Prostatitis van de 1e graad wordt gekenmerkt door dergelijke symptomen die mild zullen zijn:

• De lichaamstemperatuur stijgt tot 38 graden. Na enige tijd kan het oplopen tot 40 graden;
• Er wordt ernstige pijn gevoeld in het gebied van de heupgewrichten;
• Er is ongemak tijdens stoelgang;
• Lid wordt trager;
• Tijdens het urineren kun je slijm opmerken dat geen kleur heeft;
• Pijn verschijnt tijdens het plassen;
• De urethra wordt nauwer, dus u moet zich inspannen om de blaas te legen;
• 'S Nachts beginnen frequente aandrang naar het toilet te storen;
• Geslachtsgemeenschap wordt korter.

Al deze tekens zijn een goede reden om een specialist te bezoeken. Ze zullen een man tot 3 jaar storen. Het is gedurende deze tijd dat het verloop van de eerste fase van de ziekte meestal wordt waargenomen.

Symptomen van ontsteking van de prostaat zullen komen en gaan, omdat de ziekte zich in dit stadium in golven manifesteert. Het zal voor een man lijken dat de ziekte is verdwenen, maar na een tijdje verraadt ze zichzelf opnieuw.

Heel vaak maken patiënten de eerste fase van ontsteking in de prostaatklier niet af. Hierdoor wordt de ziekte chronisch. Het is erg moeilijk om met deze vorm van pathologie om te gaan. De behandeling zal lang duren en er moeten grote sommen geld in geïnvesteerd worden. Tegelijkertijd is er geen garantie dat de ziekte zal verdwijnen na voltooiing van de therapeutische cursus.

Een uroloog kan het beginstadium van prostatitis bij een patiënt detecteren als hij een reeks diagnostische procedures ondergaat. De ziekte wordt gedetecteerd door middel van dergelijke onderzoeken:

1. Palpatie van het rectum;
2. Verzameling van secreties en sperma;
3. Algemene analyse van urine en bloed;
4. Sperma analyse;
5. Echografie van de prostaat.

Analyse van de onderzoeksresultaten stelt de specialist in staat de ziekte en de oorzaak vast te stellen. Als de prostatitis besmettelijk blijkt te zijn, zal de man worden aangeboden om antibiotica en andere medicijnen te drinken die het aangetaste prostaatweefsel helpen herstellen en de prestaties ervan normaliseren. Een niet-infectieuze vorm van ontsteking heeft ook medicamenteuze behandeling nodig. Een dergelijke behandeling zal gebaseerd zijn op immunomodulerende geneesmiddelen, voedingssupplementen en rectale zetpillen met ontstekingsremmende werking.

Als de beginfase van de ziekte zich in een niet-verergerde vorm voortzet, krijgt de patiënt bovendien fysiotherapie voorgeschreven samen met een dieet.

In een vroeg stadium reageert een ontsteking van de prostaat goed op de behandeling.

2 fase

Prostatitis van de 2e graad gaat gepaard met een tijdelijke verzwakking van de symptomen. Veel mannen ervaren deze aandoening als herstel. Ze stellen een bezoek aan de dokter uit of besteden geen aandacht meer aan de therapie. Maar een afname van het ontstekingsproces met een dergelijke diagnose is een slecht teken. Terwijl het eerste stadium van de ziekte aan de gang was, was er een toename van de grootte van de prostaat door de actieve deling van zijn cellen. Als gevolg hiervan vormen zich littekens op de muren. Scheuren van bloedvaten leiden tot verstoring van de bloedtoevoer naar de prostaatklier.

De tweede fase van prostatitis gaat meestal gepaard met de volgende symptomen:

• Overtreding van biologische ritmes;
• Nervositeit;
• Pijn bij het plassen;
• Falen van het hart;
• Exacerbatie van ischias;
• Het verdwijnen van een orgasme;
• Gebrek aan seksueel verlangen.

In dit stadium van prostatitis bij mannen is het moeilijk om de specifieke lokalisatie van het pijnsyndroom correct te bepalen. Aanvankelijk wordt pijn gevoeld ter plaatse van de prostaat. Nadat het zich naar alle delen van het kleine bekken heeft verspreid.

Patiënten met stadium 2 prostatitis wordt aanbevolen om immunostimulerende medicijnen te nemen en fysiotherapeutische procedures bij te wonen. Om de situatie niet ingewikkelder te maken, moeten ze onderkoeling vermijden, slechte gewoonten opgeven en voeding normaliseren.

Een gezonde levensstijl is erg belangrijk

3 fase

De derde fase van de ontwikkeling van ontsteking in de prostaatklier brengt de meeste problemen met zich mee. In dit geval wordt een man gediagnosticeerd met een chronische vorm van prostatitis. In dit stadium is er een ernstige verandering in de weefsels van de prostaat. Ze beginnen snel af te sterven. De littekens die in de afgelopen stadia zijn gevormd, knijpen sterk in de blaas. Dit veroorzaakt de ontwikkeling van urineretentie, wat een uiterst gevaarlijke complicatie is.

Prostatitis bij 3 graden van ontwikkeling leidt tot het optreden van pathologische veranderingen in de nieren en de blaas. Het gevaar schuilt in het feit dat ze onomkeerbaar zijn. In dit stadium klagen mannen vaak over ischias.

De laatste fase van de ontwikkeling van de ziekte heeft de volgende symptomen:

• Frequente drang om te plassen;
• Ernstige pijn tijdens het plassen;
• Zwakke urinestroom;
• Snijden in het gebied van de nieren;
• Gebrek aan gevoel van volledige lediging van de blaas na toiletbezoek.

De laatste fase van chronische prostatitis wordt als de gevaarlijkste beschouwd. In dit stadium worden de stervende cellen vervangen door bindweefsel. Deze verandering leidt tot een afname van de grootte van de prostaatklier en vernauwing van de urinewegen. Vanwege het feit dat het systeem niet goed functioneert, ontwikkelt een man cystische formaties. Hij ontwikkelt ook impotentie.

Omdat in de laatste stadia van de ziekte de symptomen zeer uitgesproken zijn, is het leven van de patiënt enorm gecompliceerd. Constante pijn achtervolgt hem dag en nacht. Heel vaak wenden mannen zich voor het eerst tot een uroloog, juist vanwege zulke duidelijke symptomen van prostatitis. Maar aangezien zich op dit moment onomkeerbare processen in de klier hebben voorgedaan, kunnen artsen niet garanderen dat ze van de pathologie afkomen, zelfs als de patiënt aan al zijn eisen voldoet. Het is voor hen moeilijk te voorspellen hoe ontstekingen zich in een bepaald ontwikkelingsstadium zullen gedragen.

Als de zaak ernstig is en antibiotica geen significante verlichting brengen, wordt de patiënt doorverwezen voor een operatie om de prostaatklier gedeeltelijk of volledig te verwijderen.

In stadium 3 wordt de pijn ernstig en worden veranderingen in organen onomkeerbaar.

Stadia van acute ziekte

Het is met acute ontsteking in het klierorgaan dat prostatitis begint. Het escaleert geleidelijk. De prostaatklier wordt aangetast door een infectie die zich daar veilig ontwikkelt met een verzwakt immuunsysteem. Chronische prostatitis wordt waargenomen bij degenen die de acute vorm van pathologie niet aankonden. In dit geval zal de man de speciale symptomen van de ziekte pas voelen als hij zich in de acute fase bevindt.

Ontsteking van de prostaat, die wordt veroorzaakt door een infectieus agens, manifesteert zich vanaf de eerste dagen van de ziekte. Daarom wordt deze vorm van pathologie eerder gediagnosticeerd dan chronisch. Acute prostatitis wordt gekenmerkt door enigszins verschillende ontwikkelingsstadia. Artsen onderscheiden 4 graden van de ziekte, die elkaar opvolgen.

catarrale stadium

In dit stadium begint het ontstekingsproces in de prostaat. Het verspreidt zich in de ductale weefsels van de glandulaire lobben. Er is sprake van zwelling van de prostaat, die blijft vorderen. In dit stadium heeft de man geen etterende afscheiding, wat kan wijzen op een infectie in de klier. Hij zal gestoord worden door andere symptomen:

• Frequente drang om naar het toilet te gaan;
• Pijnlijk urineren;
• Algemene zwakte in het lichaam;
• Variabele psycho-emotionele toestand;
• apathische stemming;
• Prikkelbaarheid.

Een ander onderscheidend kenmerk van acute prostatitis in stadium 1 van ontwikkeling is een vergroting van de prostaatklier. Hoewel dit symptoom ook kenmerkend is voor het chronische verloop van pathologie. De arts zal deze functie kunnen opmerken tijdens palpatie van het probleemgebied. Speciale analyses maken het mogelijk om de angsten van een specialist te bevestigen. Hij moet de patiënt noodzakelijkerwijs verwijzen naar de afgifte van prostaatsecretie om de samenstelling ervan te bestuderen. Bij prostatitis zal een verhoogd aantal leukocyten in de vloeistof worden gevonden. Ook in het monster zal de arts onzuiverheden van pus en slijm detecteren.

Behandeling van het catarrale stadium van acute prostatitis bestaat uit het nemen van een groep medicijnen die ontstekingen onderdrukken en de ernst van de belangrijkste symptomen van de ziekte verminderen.

Massage met een dergelijke pathologie is ten strengste verboden, net als veel andere soortgelijke fysiotherapeutische procedures.

Gemiddeld duurt de behandeling van het beginstadium van acute ontsteking van de prostaat ongeveer 2 weken. Gedurende deze tijd raakt de patiënt volledig van de ziekte af. Het positieve resultaat van therapie is te danken aan het feit dat het werd gestart vóór het moment dat de pathologie er nog niet in was geslaagd om te leiden tot de ontwikkeling van onomkeerbare processen in de organen van het urogenitale systeem.

Folliculair stadium

Met de ontwikkeling van deze fase van prostatitis verspreidt de zwelling zich naar de follikels en de uitscheidingskanalen van de prostaat. De structuren beginnen aangrenzende weefsels samen te drukken, wat ernstige ettering veroorzaakt. Symptomen van de ziekte intensiveren en worden meer uitgesproken en merkbaar. In deze toestand klagen mannen over de volgende tekenen van malaise:

• Lichaamstemperatuur stijgt tot 38 graden en daalt niet;
• apathische stemming;
• Het optreden van pijn in de liesstreek;
• Verspreiding van pijn naar de geslachtsdelen, het anale gebied en het heupgewricht;
• pijnlijk urineren;
• Pijn in het hoofd van de penis;
• Defecatie wordt moeilijker;
• De uitscheiding van een minimale hoeveelheid urine.

Bij het onderzoeken van het probleemgebied kunt u een asymmetrische toename van prostaatweefsel detecteren. Bij het onderzoeken van de resultaten van een urineonderzoek zal de arts de aanwezigheid van een overmatige hoeveelheid pus en witte bloedcellen in het monster detecteren.

Het is erg belangrijk om een dringende behandeling van het folliculaire stadium van acute prostatitis te starten, anders kan zich een kwaadaardig proces ontwikkelen in de structuren van het glandulaire orgaan.

Als de therapie wordt genegeerd, bestaat het risico op het ontwikkelen van kanker

Parenchymale fase

Prostaatweefsels zijn onderhevig aan constante schade. Hierdoor vormen zich een groot aantal kleine puisten in hen. De urinewegen worden verder samengedrukt. Als gevolg hiervan is er een acute urineretentie. Andere symptomen van het parenchymale stadium zijn de volgende aandoeningen:

• Pijnlijke ontlasting;
• Een verhoging van de lichaamstemperatuur tot 39 graden of meer;
• Constant gevoel van intense dorst;
• Verlies van eetlust;
• ernstige zwakte;
• Chronische vermoeidheid;
• Moeite met urineren;
• Ernstige pijn in het bekken, de anus en de onderrug;
• Winderigheid en constipatie.

Onzuiverheden van abnormaal slijm beginnen in de ontlasting te verschijnen, omdat ontsteking de darmen aantast. De klier wordt behoorlijk groot en de contouren zijn wazig.

Stadium van abcesvorming

Deze fase van acute prostatitis gaat gepaard met een aantal pijnlijke symptomen die een man ervan weerhouden een vol leven te leiden. Ze zijn meer uitgesproken dan in de beginfase van de ontwikkeling van het ontstekingsproces. In dit stadium versmelten kleine puisten tot een hele formatie. Purulente massa's hopen zich er snel in op. Als het te groot wordt, barst het. Als gevolg hiervan komt de opgehoopte pus via de urethra naar buiten. In het stadium van abces wordt de patiënt gekweld door de volgende symptomen:

• ernstige malaise;
• Verhoging van de lichaamstemperatuur tot 40 graden;
• Passiviteit voor alle acties;
• Intense pijn in de anus en geslachtsdelen;
• Moeite met ontlasting en plassen.

Als een man in deze toestand geen adequate behandeling krijgt, kan hij overlijden. Het is erg belangrijk om het abces te verwijderen, zodat de patiënt zich beter voelt. Alleen dan zullen de belangrijkste tekenen van de ziekte beginnen af te nemen.

Complicaties

Hoe eerder de behandeling van prostatitis wordt gestart, hoe minder schade het ontstekingsproces aan het lichaam zal toebrengen. Daarom is het het beste om de ziekte in een vroeg stadium aan te pakken. Maar niet alle mannen houden zich aan deze aanbeveling, omdat velen hopen dat de kwaal vanzelf zal verdwijnen. Hierdoor vordert de ziekte en leidt dit tot de ontwikkeling van onaangename complicaties. Door de hulp van een specialist te verwaarlozen, wordt een persoon geconfronteerd met de volgende gevolgen van onbehandelde prostatitis:

1. Het verschijnen van verschillende ontstekingsprocessen in de organen van het urogenitale systeem;
2. Verminderde zin in seks;
3. Psychische stoornissen;
4. Onvruchtbaarheid;
5. Impotentie.

Het is niet ongebruikelijk dat mannen die prostatitis hebben gehad een normale erectie hebben. Hierdoor wordt de seksuele activiteit van de patiënt aanzienlijk verminderd. In sommige gevallen wordt de afwezigheid van ejaculatie als een complicatie beschouwd. De penis van een man kan scherp vallen. Als dergelijke afwijkingen worden gevonden, is het vereist om een specialist te bezoeken om de aard van de overtreding te achterhalen en manieren te vinden om er vanaf te komen.

Vergeet niet dat het ontstekingsproces zich actief kan verspreiden naar aangrenzende weefsels en organen. Dat is de reden waarom mannen, tegen de achtergrond van prostatitis, bovendien cystitis en urethritis ontwikkelen. Deze ziekten leiden tot een schending van de uitstroom van urine. Het optreden van chronische incontinentie is niet uitgesloten.

Impotentie wordt door mannen gezien als een van de ernstigste complicaties van acute of chronische prostatitis. Met zo'n afwijking verdwijnt het vermogen om te prikkelen. Dit komt door een ontsteking, die het proces van weefselvoeding verstoort. Door oedeem kunnen de holle lichamen niet volledig met bloed worden gevuld. De geneeskunde heeft geleerd deze complicatie te behandelen met langdurige medicamenteuze behandeling. Niet alle patiënten die een dergelijke cursus hebben gevolgd, zijn echter tevreden met het resultaat.

Het is prostatitis die de hoofdoorzaak wordt genoemd van de ontwikkeling van onvruchtbaarheid van de 1e graad. In dit geval wordt een variant van de ziekte overwogen, waarbij de samenstelling van de zaadvloeistof verandert. Het geheim verandert de zuurgraad en het viscositeitsniveau. Al deze afwijkingen worden gedetecteerd tijdens het onderzoek van het spermastaal dat ter analyse werd aangeboden.

Met het probleem van onvruchtbaarheid moeten mannen contact opnemen met een androloog. Het zal u helpen bij het kiezen van de beste behandeling.

Als prostatitis ernstig is, zal dit leiden tot het optreden van onvruchtbaarheid van de 2e graad. Deze aandoening is niet vatbaar voor therapeutische behandeling.

De psycho-emotionele stemming van een man lijdt sterk onder een ontsteking van de prostaat. Frequente mislukkingen in de intieme sfeer maken hem ongerust. Tegen deze achtergrond verschijnen depressies, die de algemene toestand van de patiënt verder verslechteren.

Meer dan 30% van de patiënten bij wie prostatitis is vastgesteld, krijgt te maken met psycho-emotionele ervaringen. Een psycholoog helpt hen het mannelijk libido te herstellen, dat door stress was afgenomen.

Impotentie en onvruchtbaarheid zijn veel voorkomende complicaties van de ziekte

Remissie van chronische prostatitis

Als de behandeling van prostatitis is gestart, kan de patiënt zijn remissie bereiken. Dit is de naam van de aandoening waarbij de symptomen van de ziekte aanzienlijk verzwakken of volledig verdwijnen. Prostatitis in remissie is opgelost bij de meeste patiënten die een volledige behandelingskuur hebben voltooid. Deze periode verschilt van persoon tot persoon. Als een man zich niet houdt aan de aanbevelingen van een arts, zal er na een tijdje een verergering van de ontsteking van de prostaat optreden. En dan zal de patiënt opnieuw behandeld moeten worden.

soorten

Remissie met prostatitis kan volledig en onvolledig zijn. In het eerste geval, na een volledige therapie, wordt de man niet langer gestoord door absoluut alle symptomen van de pathologie. Hij vergeet ze voor een lange periode. Onvolledige remissie duurt meestal niet langer dan 3 maanden. Gedurende deze tijd kan de patiënt klagen over kleine symptomen die kenmerkend zijn voor prostatitis. Velen blijven bijvoorbeeld pijnlijk urineren en ongemak in het bekkengebied ervaren.

Looptijd

Zelfs ervaren artsen vinden het soms erg moeilijk om te voorspellen hoe lang de remissie zal duren voor een bepaalde persoon die is behandeld voor prostatitis. Deze indicator is individueel. De duur van deze periode is direct afhankelijk van een aantal factoren:

1. De veroorzaker van de ziekte;
2. Algemene toestand van het lichaam;
3. De kwaliteit van de behandeling;
4. De ernst van de ziekte;
5. Ziekte stadium.

Het houdt ook rekening met hoe nauwgezet de patiënt de aanbevelingen van de behandelende arts opvolgt, die betrekking hebben op het voorkomen van herhaling van prostatitis.

Als een man aan alle vereisten van een specialist voldoet en zorgvuldig voor zijn eigen gezondheid zorgt, kan zijn remissie tientallen jaren duren. Soms verdwijnt de ziekte volledig.

Voorspelling

Als een patiënt die een behandeling voor chronische prostatitis moest ondergaan een correcte levensstijl begint te leiden, controletests ondergaat en regelmatig zijn arts bezoekt, evenals medicijnen neemt om herhaling van ontsteking van de prostaat te voorkomen, dan zal hij een gunstig herstel hebben prognose. In dit geval zal de ziekte misschien nooit meer iemand lastig vallen.

Als een man nog steeds ziek wordt van prostatitis, moet hij onmiddellijk met de therapie beginnen. Hiervoor dient u contact op te nemen met een specialist. Een volledig onderzoek van het urogenitale systeem zal de uroloog helpen bij het kiezen van de juiste behandeling die de ziekte zal stoppen en de ontstane complicaties zal elimineren.